“Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince

Günler şu heyulayı da er geç silecektir.

Rahmetle anılmak; ebediyet budur amma

Sessiz yaşadım, kim beni nerden bilecektir.”

 Bundan 83 yıl önce aramızdan ayrılan Mehmet Akif ERSOY bir fotoğrafının arkasına yazdığı bu dizelerle, belki de dönemin siyasi konjonktürü gereği hayatının son yıllarını vatan hasretiyle geçirdiği için unutulup gideceği hissine kapılarak böyle dile getirmişti duygularını.

 İstiklal mücadelemizin en zor zamanlarında dahi ümidini yitirmemiş, il il gezerek meydanlarda halkı Milli Mücadele’ye davet emiş, asla ümitsizliğe düşmemiş, yeise kapılmamıştır. Herkes çaresizlik ve korku içindeyken: “Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.” diyerek ilk hançeri düşman göğsüne saplamış ve Milli Mücadele’nin önce yüreklerde sonra savaş meydanlarında kazanılmasında büyük katkıları olmuş bir dava ve mücadele adamıdır.

Milli Mücadelemizin adeta bir manifestosu olan ve bundan 98 yıl önce yazılan İstiklal Marşımız, yoksulluk içinde bir ulusun yeniden dirilişinin destanıdır. Tek vatan, tek millet, tek devlet, tek bayrak olma ülküsünün ilk meşalesidir. Bu şuurla tek vücut olan Türk Milleti bağımsızlık mücadelesini “Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.” diyerek tarihinde görüldüğü gibi bir daha zaferle taçlandırmıştır.

Bugün rahmet ve dua ile yâd ettiğimiz büyük şairimizin dediği gibi: “Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırtmasın.” 15 Temmuz’da, Fırat Kalkanı’nda, Zeytin Dalı’nda olduğu gibi destanlarımız, zaferlerimiz daim olsun…

                                                                                               Osman TÜRE

                                                                                     İlçe Milli Eğitim Müdür V.